Καρολίδης, Ιορδάνης

(1837 – 1909). Λόγιος και αρχαιολόγος. Ήταν μεγαλύτερος αδελφός του ιστορικού Παύλου Καρολίδη (βλ. λ.). Σπούδασε στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στη Γερμανία και δίδαξε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης και στην Κωνσταντινούπολη. Κοντά του μαθήτευσε (όταν ήταν πρίγκιπας) και ο σουλτάνος Μεχμέτ Ε’. Χρημάτισε από το 1895 έως τον θάνατό του μέλος του οθωμανικού συμβουλίου του κράτους. Ήταν δεινός ελληνιστής και έγραψε έμμετρα και πεζά επιγράμματα, καθώς και ωδές στην αρχαία ελληνική, έμμετρη ιστορία του οθωμανικού κράτους και ωδή στα λατινικά προς τον πάπα Λέοντα ΙΓ’.